Kamis, 14 Februari 2008

Inga basudara di kampong...

DUDU pake baju kaos oblong, Ama Tobo ambel gitar ko mulai kuti satu-satu. Dia ju mulai nyanyi lagu Desaku Yang Tercinta. Itu lagu tu Ibu Sud yang bekin. Pokonya dia pung inti lagu tu bagus. Lagu itu dia kas gambar tantang suasana di desa yang inda. Desa yang damai, aman deng sentosa. Desa di mana orangtua kas lair ketong. Terakir Ibu Sud bilang salalu rindu inga kampong halaman. Sabanarnya lagu itu sebage cerminan hati Ibu Sud. Biar dia tenggal jao di Jakarta ma masi inga deng kampong halaman. Inga samua basudara. Bagitu kira-kira.Na, itu lagu tu Ibu Sud bekin taon brapa. Mangkali ju waktu itu Ama Tobo masi kici ana. Sakarang ni suasana ke itu masi ada ko sonde. Tobo sengaja sa mo angka itu lagu trus dia ju mo kas cocok deng sakarang."Ini lagu bagus. Ma suasana itu ke son ada lai," Ama Tobo taro itu gitar ko baomong sandiri. Dolo, Ama Tobo bilang, lagu itu memang pas. Sakarang ni son ada lai. Mo aman karmana. Orang su bamara, su bafiruk deng su bamaen politik jahat. Kas ga'e orang ko jato. Kas kaco satu-satu sampe samua jadi kaco abis.Hal laen tu banjir su datang trus kas genang itu kampong dong.Jakarta sebage kampong besar sa sakarang ke son bisa bekin banya. Pamarenta samua bingong bodo. Sama deng urus kasus Porong di Jatim sana. Itu kota ke su jadi aer samua. Sampe-sampe bandara internasional Soekarno Hatta sa su son barfungsi lai. Pamarenta dong kerakan mesin sedot aer ju son bisa. Itu omong Jakarta. Di ketong pung kampong, su barapa hari ini ju ujan besar. Kalo su bagini pasti sa ada ujan kas genang orang pung ruma. Kalo sa ini kota rata, samua ruma su tarendam abis. Tarakir nanti sama deng Jakarta deng kota laen di Jawa sana. "Beta ke sediii. Ini sebage tanda apa ooo," Ama Tobo su pikir jao pung.Lama-lama ju kawan kuti kalereng waktu kici datang. Biasa, Bai Ndu su datang deng bawa itu aer kata-kata. Bai Ndu tau diri. Kalo omong son tap sadiki, mulut takancing. Ma kalo satu dua saloki, sapa mo larang. Mulut nanti paleng idop ke panta ayam.Dong dua ju mulai baomong haaa. Tobo mulai angka itu banjir ada di mana-mana. Trus nanti muncul itu bencana alam, penyaki deng masalah sosial laen. Dong dua ju bilang mo panggel adi wartawan dong kas panjalasan. Sebage orang yang paduli deng alam, dong mo kas inga pamarenta dong supaya salalu siap. Siap bantuan makanan, pakean deng kabutuhan laen. Pas maloi di botol te, sopi su abis. Tau to omong satu kata, satu sloki na. Tarakir dong dua su pake bahasa Inggris, ma tau sa to. Hanya bisa yes deng no. Dasar pamabok na. (tomas duran)

Tidak ada komentar:

SYALOM